Oppervlakteruwheid verwijst naar de oneffenheden van het bewerkte oppervlak met kleine tussenruimtes en kleine pieken en dalen.De afstand (golfafstand) tussen twee golftoppen of twee golfdalen is erg klein (minder dan 1 mm), wat een microscopische geometrische fout is.Hoe kleiner de oppervlakteruwheid, hoe gladder het oppervlak.Meestal worden morfologische kenmerken met een golfafstand kleiner dan 1 mm toegeschreven aan oppervlakteruwheid, morfologische kenmerken met een grootte van 1 tot 10 mm worden gedefinieerd als oppervlaktegolving, en morfologische kenmerken met een grootte groter dan 10 mm worden gedefinieerd als oppervlaktetopografie.
Oppervlakteruwheid wordt doorgaans veroorzaakt door de gebruikte verwerkingsmethode en andere factoren, zoals de wrijving tussen het gereedschap en het oppervlak van het onderdeel tijdens het verwerkingsproces, de plastische vervorming van het oppervlaktemetaal wanneer spanen worden gescheiden, hoogfrequente trillingen in het processysteem , enz. Vanwege verschillende verwerkingsmethoden en werkstukmaterialen zijn de diepte, dichtheid, vorm en textuur van de markeringen die op het bewerkte oppervlak achterblijven verschillend.
Oppervlakteruwheid hangt nauw samen met de bijpassende prestaties, slijtvastheid, vermoeiingssterkte, contactstijfheid, trillingen en geluid van mechanische onderdelen, en heeft een belangrijke invloed op de levensduur en betrouwbaarheid van mechanische producten.
Evaluatieparameters
hoogte karakteristieke parameters
Afwijking van het rekenkundig gemiddelde van de contour Ra: het rekenkundig gemiddelde van de absolute waarde van de contourverschuiving binnen de bemonsteringslengte lr.Bij daadwerkelijke metingen geldt: hoe meer meetpunten, hoe nauwkeuriger Ra is.
Maximale profielhoogte Rz: de afstand tussen de pieklijn en de onderste lijn van het dal.
Beoordelingsbasis
Bemonsteringslengte
De bemonsteringslengte lr is de lengte van de referentielijn die is gespecificeerd voor het evalueren van de oppervlakteruwheid.De bemonsteringslengte moet worden geselecteerd op basis van de feitelijke oppervlaktevorming en textuurkenmerken van het onderdeel, en de lengte moet worden geselecteerd om de oppervlakteruwheidskenmerken weer te geven.De bemonsteringslengte moet worden gemeten in de algemene richting van het werkelijke oppervlakteprofiel.De bemonsteringslengte wordt gespecificeerd en geselecteerd om de effecten van oppervlaktegolving en vormfouten op oppervlakteruwheidsmetingen te beperken en te verminderen.
Op het gebied van mechanische verwerking worden tekeningen, waaronder metalen stansonderdelen, plaatwerkonderdelen, machinaal bewerkte onderdelen, enz. op grote schaal gemarkeerd met vereisten voor de ruwheid van het productoppervlak.Daarom is het in verschillende industrieën, zoals auto-onderdelen, machinebouw, medische apparatuur, lucht- en ruimtevaart- en scheepsbouwmachines, enz. allemaal te zien.
Posttijd: 29 november 2023